Çocukların, Çiçekler ve Rüzgârla
Kan Kardeşi Olduğunu Anlatan Şiir – Refik Durbaş
...
En önde duran, kır papatyasıdır
ellerini omuzuna koymuş arkasındaki
seher yelidir, kalbinden öper her sabah güneşi

Onun arkasındaki günortası lalesi
ardındaki günbatımı meltemidir
şafağın dehlizinde buluşurlar ikindileyin

Bir sonraki sonbahar nilüferidir
omuzunda ilkbahar kırlangıcının elleri
göğün kapısını onlar kapatır akşamleyin

En arkadaki genç kız
bugün küs düşmüş bulutlarla
bu yüzden saklıyor adını

Sıraya girmeyen çocukları mı sordunuz:
Rüzgârla ve çiçeklerle bir daha
kan kardeşi olmak için girmişler fotoğrafa

Refik Durbaş