Mehmet Güreli - KİMSE BİLMEZ Her kelimesi ayrı bir güzel omer hayyam şiiri, her vurgusu insanı daha bir vuran mehmet güreli şarkısı. pek bir güzeldir. her dinlenişte tüyleri diken diken ediyor...

Mehmet Güreli - KİMSE BİLMEZHer kelimesi ayrı bir güzel omer hayyam şiiri, her vurgusu insanı daha bir vuran mehmet güreli şarkısı. pek bir güzeldir. her dinlenişte tüyleri diken diken ediyor...

Posted by Gazi Çağdaş on 20 Kasım 2015 Cuma

Biz bu dünyayı değiştirmek istedik ama olmadı
ama dünya da bizi değiştiremedi.
Hayallerim var, ütopik dedikleri düşüncelerim var. 
İnsanlığın daha adil ,güzel bir dünyada yaşamaya hakkı olduğuna inanıyorum. 
Bütün insanların kardeş olduğuna inanıyor, ırkları küçümsüyorum...’ / Tuncel KURTİZ

Metin ELOĞLU - UYAN

Hadi uyan
Gün ışığı çilemeye başladı başucunda
Denizler bir mavilik edindi günden
Seher yeline uyup kuşlar tüneğine uçtu
Bu türküyü dinlemeyecek misin

Hadi uyan
Aydınlığa çık da çil gözlerin ışısın
İlkyazlar sıcağı biriksin yüreğine
Yoksul olsan da uyan
Garip olsan da uyan
Madem ki güzelsin, güzeli yaşatmak için
Madem ki iyisin, iyiliği yaşatmak için
Madem ki umutlusun, umudu yaşatmak için
Hadi uyan
Denizi dinle yaşamak desin
Toprağı dinle barışmak desin
Göğü dinle sevişmek desin
Bir plak konmuş gramofona
İşte aşk, işte özlem, işte savaşmak gücü
Uyan diyor, uyansana

Hadi uyan
Sevdiğim uyan
N'olur uyan

Metin Eloğlu

''Resmi tarih oldum olası büyük katillerin tarihidir.
Kabil, Habil'i bugün öldürmüş değil, ama bugün
Kabil, Habil'i akıl uğruna öldürüyor ve onur madalyası istiyor''

Albert Camus

Yönetimin bir suçlu veya hırsız tarafından garanti altına alındığı bir cumhuriyette onurlu insanların öldürülmesi veya hapsedilmesi olağandır...

Fidel Castro / 13 Ağustos 1926

birazdan kudurur deniz
birazdan dalgaların sırtından
üst üste fışkıran rüzgarlar
bir intikam gibi saldırınca üstüne.
yüzüne şarkılar çarpar, yüzüne şiirler çarpar, ağlarsın
sen artık, sen artık buralarda duramazsın.

Yusuf Hayaloğlu 

Oysa acı diye bir şey var bu dünyada Ölüm var -ki
yüreğimde bu boşluğu yaratan birazda odur. 
Yanıbaşımda ölüp gitti dostlarım, ben bakakaldım 
Gözyaşlarının da bir yerlere gömüldüğü görülmüş müdür?

Ahmet ERHAN

Şükrü Erbaş...../ Pervane

“Çığlığı yansıtmayan tek bir dize var mıdır?” (Aragon)

"Ve biz bulutlara gömdük çocuklarımızı
Ve biz çocuklarının kirpiklerine astık babalarını
Ve biz başkasını öldürenden hayat bekledik kendimize
Ve biz katilimizle geleceğe şarkılar söyledik
Ve biz yoksulluğun acısından sessizce uzaklaştık
Ve biz kadınlarımızı arzularından tavanlara astık
Var mıdır gerçekten tek bir dize
İnsanın haysiyetinden doğmamış olsun…"

Şükrü Erbaş

-1-
Onlar,
Toprakların, suların ve cevherlerin,
Okyanuslar aşan gemilerin,
Ve kan revan tersanelerin,
Fabrikaların, işliklerin
Ve toplu mezar madenlerinin
sahipleri.

Onlar,
Çizdikleri sınırların
Ve içine hapsettikleri ülkelerin;
Mülkün ve mülkiyenin 
Kutsadıkları düzenin 
egemenleri.

Onlar,
İktidar müptelaları
Işıltılı dünyaların müdavimleri
Holdinglerin CEO’ları
Hükümetlerin bakanları,
Modern çağın firavunları.

Onlar,
Cesetlerimize üşüşen çakallar,
Göğü delen saraylara kurulmuşlar.
Yerküreye tepeden bakar,
İlahi takdir buyururlar.

Onlar,
Kara elmas için bizleri
Ölüm çukurlarına sokarlar
30 canımızı bizden alır
32 dişleriyle sırıtırlar

Onlar,
Yalan söylerken sıkılmazlar! Utanmazlar!
 “Önlemler alınmıştır” lakin 
“Ölüm madencinin kaderidir” buyururlar.
Pişkindirler! Yüzsüzdürler! Namussuzdurlar!
Cesetlerimizin ardından “vah vah” duası okurlar!

Sermayeleri, kârları, rantları
Kahrolası iktidarları…
İnsaftan gayrı 
Her şey onların; 

Taaa ki biz,
“Kusturdukları kan
Burnumuzdan damlayan ter
Sofralarına meze olmasın, 
Artık yeter!”
Deyinceye kadar…

-2-
Kardeşler!
Hayatta kalan kardeşlerimiz!
540 metre derinde
Karanlık dehlizlerde 
Kömürleşen bedenlerimiz
Artık yalnız değil! 
Ayrı ayrı yaşadık ama
Hep beraber öldürüldük!
Yaşarken de kaderimiz ortaktı aslında
Ama biz, ölünce anladık bunu.

30 kişi değiliz burada,
Tam sayımızı bilemiyoruz; yüz binlerceyiz.
Bursa madenlerinden 19 arkadaş
Ve daha tanımadığımız binlerce madenci 
Ölüm kapısında sessizce karşıladılar bizi.
18 Mayısta Rusya madenlerinden gelen 13 arkadaşı da,
hep beraber karşıladık.

Binlerce Çinli var burada,
Ne fark eder ki, hepimiz işçiyiz.
Ölülerin milliyeti yokmuş yerin altında!

Kardeşler,
Biz çok şey öğrendik öldükten bu yana.
Onları ve çarkı tanıdık.
Bize hayat hakkı tanımayan çarkı…
Meğer bizmişiz o çarkı döndüren!

Sessizce düşünüp sessizce anlaşıyoruz 
Ve daha çok şeyleri anlıyoruz…

Yerin altında birleşen yüz binlerce can 
Bilseydik bunları, 
Yani birleşseydik şayet, 
ölmeden evvel,
Şimdi burada olur muyduk? 

Çarkı durdururduk, 
Kırardık, 
Alt ederdik firavunların düzenini!

Bizim hayıflanmamızın
Sizin gözyaşlarınızın 
Faydası yok artık.

Şimdi çıkmaz sesimiz
Lakin sessizce 
Çıt çıkarmadan anlaşıyoruz birbirimizle…

Ey sözümüzü yüreklerinde duyanlar!
Anlatın bizim neden öldüğümüzü herkese,
Anlatın firavunların çarkını,
“Ölünce birleşen madenciler,
Patlamaların alevleriyle değil
Yaşarken birleşemediklerine yanıyorlar” deyin.

Ölmeden birleştirin madencileri
Ve tüm işçi kardeşlerimizi,
Deyin ki onlara,
“Birleşmezsek şayet, 
firavunların saltanatı sürecek”
“Kara elmas köleleri 
can vermeye devam edecek”

 İstanbul’dan bir işçi  / 30 Maden İşçisinin Sözü 

Paramparça ڪے Hasret Gültekin

Benim her günüm karalı
paramparça olsun dünya
Üstünde gamlar dolanır 

döne dursun çarkın dünya
Fezai der n'olacağım

bent boynumda öleceğim
Mezarda da diyeceğim 

dönmez olsun çarkın dünya !

 [ Fezai ]

   Birşey yok,
Paylaşacak, acıdan başka.

Metin Altıok

Haydar Ergülen / ANNE

Sahi senden mi doğdum anne
Yollar nehirler kuşluk vakitleri dururken
bir insandan mı doğar bir çocuk

Anne senin yüreğin taş olsa dayanır mı
Kuş olsa çiçek olsa gündüz olsa
Kırılmaz mı acıdan bir sap menekşenin boynu

Bu kez dağlar doğursun beni anne
Sen de ılık bir yağmur ol
Durmadan yağ kanayan yerlerime

Haydar Ergülen / ANNE

Mahmud Derviş / Ülkem bir mezarlık

baylar, ülkemizi
bir mezarlığa çevirdiniz
kafalarımıza kurşunlar gömdünüz
ve katliamlar yaptınız.
baylar, böylesine bir şey
hesabı tutulmadan kalmaz
halkımıza tüm yaptıklarınız
defterlerimizde kayıtlı....

Mahmud Derviş / Ülkem bir mezarlık

Enver GÖKÇE / Onlar Yoksul Eti Yerler

Ah
Len
Ah
Onlar
Yoksul
Eti
Yerler
Ve
İçtikleri
Kandır.

Enver GÖKÇE  /  Onlar Yoksul Eti Yerler

Ruhi Su / Irmak

Ağaç demiş ki baltaya
Sen beni kesemezdin ama
Ne yapayım ki sapın benden
Bak şu ağacın bilincine sen
Ölen ben, öldüren benden

Bunca analar ağlayıp durur da

Akıp gider gelinciklerden

Kör müdür sağır mıdır bu ırmak

Ölen ben, öldüren benden

Her yerde böyle olmuş bu

Önce dağa, taşa, ağaca söyletmiş halk

Sonunda sabahın bir yerinden

Uyanıp kalmış ayağa ırmak

Ölen ben, öldüren benden

Ruhi Su / Irmak

Devrimci sol savunması.

12 Eylül'ün nasıl bir toplum yarattığı yapılan iki deneyin gözlemleriyle ortaya çıkmıştır. 
Birincisinde, Nazi askerlerinin kıyafetlerini giyen ve Almanca-Türkçe karışımı konuşan tiyatrocular,
istanbul Beyoğlu'nda kimlik kontrolüyapmış, istisnasız herkes uymuş, hiçbir tepki gösterilmemiştir.
ikincisinde ise, yine istanbul'un kalabalık bir caddesinde sivil giyimli kişiler,
kendilerine sivil polis havası vererek, komutla caddedeki tüm insanları yere çömeltmiş,
daha sonra kentin değişik yerlerinde insanlara
''şu duvarı tut devrilmesin!'' gibi en anlamsız şeyleri  yaptırmışlar, yine itiraz eden, tepki gösteren olmamıştır. 
Devletin resmi güçlerinin militarizmi nasıl yaydıklarını ve topluma emir-komuta ile yönetilme alışkanlığını
nasıl benimsettiklerini, kolluk kuvvetlerinin baskı-terör- işkence uygulamalarının toplumu ne hale getirdiğini
en iyi bu iki örnek anlatıyor. Elbetteki bu örnekler cuntacıları memnun etmiştir.
Hedeflerine ulaştıklarını; kışla disiplinini topluma hakim kılmakta başarılı olduklarını görmüşler, 
göğüsleri kabarmıştır.
Güce tapan kişilikleriyle, bu onlara yaraşır, ama hiç kimsenin istanbul gibi bir yerde yabancı askerlerin
kimlik kontrolü yapmasına itiraz edilmemesinden ''en azından yurtseverlik adına'' gurur duymaması gerekir.
Bu utanılacak bir şeydir.Bu utanç, toplumu bu hale getirenlerindir. 
Çök deyince çöken, en anlamsız emirlere uyan bir toplum yaratmak
kimseye onur kazandırmamıştır.
Bu şerefsizlik de cuntanın taşıdığı nişanlara eklenmiştir.

Devrimci sol savunması.

Bilgesu Erenus / Narçiçeklerinin nedeni

Toplumumuz neden hastalıklı bir nar çiçeği ağacına dönüştü?  
Açtığı bunca çiçeğe karşın neden yoksulluğu yok eden bir meyve veremiyor? 
Demir parmaklıklı kapının yanı başındaki nar ağacının, dünü, bugünü ve yarını? 
Yalnız maden işçileri değil, hepimiz sürekli göçen bir ocağın altındayız. 
El emeğimiz, göz nurumuz, çor çocuğumuz, sanatımız, doğamız, bilimimiz, ,
türkümüz, ahlakımız, dayanışma duygumuz ve hele hele karşılıklı canlara mal olan kardeşliğimiz, 
hep birlikte yerin yüzlerce metre derininde değilsek bile, bin dokuz yüz seksenden bu yana 
tam otuz yıl yerin altında kurtarılmayı bekliyoruz.

Bilgesu Erenus / Narçiçeklerinin nedeni

Turgut UYAR / YALAĞUZ

Bektaş yüce dağ başında -yalağuz-du.
Bektaş zaten doğduğundan beri -yalağuz-du...
Bir sopa, üç beş koyun, bir köpek,
Bulutların içinde kendi kendine -yalağuz-du...

Mintanı ile yalnızdı, çarığı ile yalnızdı,
Bilinmez düşünceleri, Tanrısı ile yalnızdı...
Köyde, şehirde, kasabada, dağda
Beş on kelimesi, diliyle.
Yalnız insanların o garip haliyle;
Yalnızdı Bektaş, yapayalnızdı..

Bektaş mayıs böceği kadar yalnızdı,
Esaretinde hürriyetinde sevdasında,
Üç yaşında da yalnızdı, on beşte de, seksende de,
Yağmurların altında, bulakların kenarında.
Türküsünde, koşmasında, şarkısında,
Tamamda da, noksanda da,
Papatya gibi yalnızdı, kuşyemi gibi yalnızdı.
. . . . . . .
İğneden ipliğe işte Bektaş, yapayalağuzdu...

Turgut UYAR / YALAĞUZ

Mermerlerin üstüne kazınacak
Sözler söylemediler bu dünyada.
Yüzleri bir ressama poz vermeye de uygun değildir
Çünkü değişir, acıdan sevince
Umuttan düş kırıklığına ikide bir.

Adlarını da aklında tutmaya çalışma.
Kahpece öldürüldüler, dersin
Çok severlerdi bu ülkeyi...
Böyle söylersin.Bir gün sonra olursa.

Ahmet Erhan
(Alacakaranlıktaki Ülke, sayfa 27)

"Biz kaçınılmaz olanız. 

Biz sizin endüstriyel ve sosyal hatalarınızın sonucuyuz. 

Biz sizin yarattığınız toplumdan çıktık. 

Biz devrin başarılı başarısızlıklarıyız, bu rezil medeniyetin belalarıyız. 

Bizler, ahlaksız sosyal seçimin yaratıklarıyız. Biz güçlüler ile karşılaştık. 

Sadece güçlü olanlarımız dayanabildi.

Biz, uygun olanların hayata devam edeceklerine inanıyoruz. 

Siz, maaşlı kölelerinizi kirliliğin içinde ezerek hayatınızı devam ettirdiniz. 

Sizin hâkimiyetinizdeki savaşın kaptanları, kanlı büyük vurgunlarını işçilerinizi köpekler gibi vurarak yaptılar. Böylelikle ayakta kalabildiniz.

Sonuçtan şikâyet etmiyoruz, doğruluğunu kabul ediyoruz ve biz de aynı doğa kanunu içindeyiz. 

Ama şimdi bir soru ortaya çıkıyor; varolan sosyal çevrede hangimiz hayata devam etmeliyiz?"

Jack London

Rıfat ILGAZ - Defneler Ölmez

DEFNELER ÖLMEZ Şimdi Üç Ulu adam bizim de umduğumuz o aydınlık dünyada bir araya geldiler.
Rıfat Ilgaz ,Fikret Otyam, Kemal Bayram Çukurkavaklı.Üç mualif adam .
Kimilerine göre sivri dilli. Kimilerine göre de onurlu ve boyun eğmez.
Bize bu dünyada nasıl yaşanacağını öğrettiler.Fikret Abi de bu gün fırçasını ,kalemini toparladı kalktı göç eyledi . 
Şimdi üçü de bir arada .Neler konuşuyorlar acaba.Yaşarken kimliklerini satanlardan mı söz ediyorlar ? 
Yoksa kimim şerefli kimim şerefsiz olduğundan mı ? belki de hiç önemsemiyorlar ve onlar bu şiiri birlikte söylüyorlar

DEFNELER ÖLMEZ
Bir mevsim var ki üşütür yeşilliğimi
Ben geceyle gündüzü bilirim yılları değil.
Ölümsüzlüğü getirdim kıyılarınıza
Düşlerimde hep uzak denizler... Kıyılar...
Gidemem, bağlıyım toprağıma.

Dalımla yaprağımla, ben
Bir savaş simgesiyim oysa
İnsan kardeşlerimin gözünde!
Utkular düşleyen başlar için
Bir çelenk!

Savaşlar, soykırımlar gördük,
İskenderler, Sezarlar,
Ne atlar kaldı onlardan, ne meydanlar...
Gittiler, yıkılıp birer birer,
Biz kaldık.
En kıraç topraklarda tutunduk,
Biz defneler.

Dal kırılır, yaprak dökülür
Ölür mü acılara katlanmasını bilenler,
Direnenler tüm kırımlara karşı...
Ölmez sevgiden yana olanlar
Defneler ölmez!

Rıfat Ilgaz 

Ataol BEHRAMOĞLU / Ne Yağmur Ne Şiirler

Darağacından Notlar'ı okudun mu? 
Sevgilim 
Seni 
Öpüyorum.
…
sevgilim, binlerce kilometreye 
yayılan kalbim 
ve gözyaşlarım 
ve her şeye 
yetişme duygusu. 
bütün romanları 
yutarak 
bütün aşkları 
yaşayarak 
ve çağdaş ve sarsak 
kalbimi 
avutamaz 
ne yağmur...
ne şiirler...

Ataol BEHRAMOĞLU  / Ne Yağmur Ne Şiirler

Simon Rodriguez Simon Bolivar hükümeti eğitim bakanı (yıl 1826)

"Bizim amacımız düşünmeyi öğretmektir. 
Belletmek, eğitmek değildir. Belletirseniz bilen kişiler yaratırsınız, 
düşündürürseniz yapan kişiler… 
Anlaşılmamış şeyleri ezberden okutmak papağan yaratmak demektir. 
Hiçbir suretle hiçbir çocuğa ‘neden’ diye sormadan herhangi bir şey yapmasını buyurmayın. 
Çocuğa meraklı olup soru sormayı öğretin ki aldığı buyrukların nedenini sora sora, mantık ve akıla boyun eğmeyi öğrensin, 
sığ kimseler ve aptal kişiler gibi geleneklere boyun eğmeyi değil. 
Bilgisiz insanı herkes aldatabilir. 
Yok-yoksul olanı herkes satın alabilir."

Simon Rodriguez
Simon Bolivar hükümeti eğitim bakanı (yıl 1826)

(..)
Dünyanın cesur ulusları yoktu, cesur insanları vardı.
Onlar, aşkın ve hayatın havarileri, büyük serüvencilerdi.
Onlar, bu ihtiyar cadının maskesini parçalamak ve
yeryüzü denilen cenneti bize sunmak istediler. Bütün
ömürleri bu kavgayla geçti. Ne adları vardı onların, ne
ulusları, ne dinleri ne de anıtları.
Ama biz onlar için ölüm fermanları hazırlayıp görkemli mangalar kurduk.
Savaşlar açtık peşpeşe. Kentleri ele geçirip vahşi bir hayvan gibi avladık.
Nerde görülseler kurşuna dizdik ve süslü kemerler yaptık onların kafa derilerinden. Biz cellattık ve tarih suratımıza tükürürken,
bir kez bile bağışlanmayı istemedi onlar..

Derler ki, son büyük serüvenci yaralıdır hâlâ...

Ahmet Telli / Soluk Soluğa